Do Potulnej - Hanna Dikta

Przypominasz dziewczynę z Dostojewskiego,

tę, która wyskoczyła przez okno z obrazem Matki Boskiej przy piersiach.

Miała potem strużkę krwi na brodzie i nieznośnie żywe buciki.

Też mógłbym cię kupić: zapłacić długi, uwolnić od ciotek,

obłożyć aksamitnymi poduszkami, karmić i ubierać - tylko nie tak skromnie,

lubię, kiedy mężczyźni oglądają się za moją kobietą.

Grałbym ci Szopena, zabierał do teatru i co noc wił się między udami,

żebyś nawet przez chwilę nie zatęskniła za młodym kloszardem,

sprzedającym po drugiej stronie ulicy papierowe ptaki.














Hanna Dikta – rocznik 1977. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Śląskim oraz studium podyplomowe z historii na Uniwersytecie Opolskim.  Pisze poezję i prozę. Publikowała m.in. w "Pograniczach", "Arkadii", "Arteriach", "Migotaniach", "Toposie", "Odrze" i "Śląsku".  Laureatka kilkudziesięciu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Debiutowała książką poetycką pt. "Stop-klatka" ("Zeszyty Poetyckie", Gniezno 2012). Mieszka wraz z mężem i córkami w Piekarach Śląskich, gdzie pracuje jako nauczycielka języka polskiego.