Akt
Siedzę przed tobą naga
w ciele które już odchodzi
Jeszcze je znaczy krew
i pożądanie
puls pogania jak bat
wielbłądnika
nie omijając śladów
potknięć złamań i zszyć
Jeszcze zasłaniam je włosami
chcę nauczyć pływać nocą
latać balonem
i przejść bez zmęczenia Alaskę
jeśli zdążę
Bardziej naga nie byłam
przed nikim
nawet w dniu narodzin
Może właśnie po to
cię spotkałam
13.08.2011.
Ewa Parma, ur.1961.
Anglistka, poetka, fanka Marillion, Karkonoszy i Czesława Miłosza.
Uważa, że bycie poetą jest jak bycie alkoholikiem: jest się nim zawsze, nawet jeśli się nie pisze - aż do chwili, gdy znów przychodzi ta przemożna ochota, by coś skrobnąć, bo przecież kto nie pisze - nie żyje...
Debiutowała w roku 1987 w "Tak i Nie". Publikowała wiersze, prozę, eseje i tłumaczenia poezji amerykańskiej poetki Lindy Nemec Foster m.in. w "Poezji", "Literaturze", "Czasie Kultury", "Śląsku", "Młodej Sztuce", „Migotaniach Przejaśnieniach”, antologii młodej poezji dolnośląskiej "Imiona istnienia"i licznych antologiach pokonkursowych. Jej wiersze przetłumaczone na język angielski znalazły się w kilku amerykańskich magazynach literackich (The Los Angeles Review , The Connecticut River Review, Artful Dodge, Mr Cogito, International Poetry Review). Wydała tomiki "Tylko dla modliszek"(1991) i „W strefie ognia” (2010).